Fridomania

Znaki rozpoznawcze Fridy Kahlo: zrośnięte brwi, mały wąsik i strój etniczny.
 

W deszczowy poranek 6 lipca 1907 roku o godz. 8:30 w Coyoacan na przedmieściach Meksyku przychodzi na świat Magdalena Carmen Frieda Kahlo Calderon.

Jej ojciec był malarzem i fotografem; matka zajmowała się domem – oprócz Friedy w rodzinie było jeszcze pięć sióstr.

6-letnia Frieda choruje na polio (dziecięcy paraliż). Skutkiem tej choroby prawa noga Friedy jest zdeformowana. Swoją ułomność ukrywa nosząc spodnie i długie spódnice. Uczęszcza do niemieckiej szkoły podstawowej w Mexico City, gdzie rówieśnicy nadają jej przezwisko “kołkonoga Frieda”. Następny etap edukacji to prestiżowa National Preparatory School, która kształci przyszłych lekarzy.

W 1922 roku zmienia brzmienie swojego niemieckiego imienia Frieda na Frida.

W wieku 18 lat Kahlo przeżyła poważny wypadek. Zderzenie tramwaju i autobusu, w którym jechała. Jest ciężko ranna – poważne obrażenia wewnętrzne, metalowy pręt przebił jej ciało na wylot. Lekarze nie dają jej większych szans na przeżycie. Wyszła z tego, ale pozostała kaleką na całe życie, które oddtąd pozostanie przepojone bólem i cierpieniem. Podczas długiej, kilkumiesięcznej rekonwalescencji Frida zaczyna malować. W tym czasie powstaje jej pierwszy autoportret w aksamitnej sukience. Wiadomo już, że nie zrobi kariery w medycynie a zwiąże się z malarstwem.

Jej prace, często szokujące, obrazują ból i surowe życie kobiet. Wiele z nich, 55 spośród 143, to autoportrety, pełne osobistej symboliki często bazującej na odniesieniach do anatomii. Widoczny jest w nich wyraźnie wpływ rdzennej kultury meksykańskiej, przedstawiane w jasnych kolorach, z dodatkiem mieszaniny realizmu i symbolizmu. Jej obrazy wzbudziły zainteresowanie artysty Diego Rivery. W 1929r. wiąże się z nim. Ona ma lat 22, on 42 (z czasem rozwiedzie się z nim się, a później ponownie go poślubi). Diego Riwiera na jej życiu odcisnął chyba jeszcze większe piętno niż wypadek. Wyszła za niego mimo niezadowolenia rodziny, mimo świadomości, iż ten wielki kobieciarz jakim był Diego nie będzie jej wierny.

Zawsze piękna, zadbana, często w tradycyjnych strojach meksykańskich. Artyzm jej duszy przejawiał się nie tylko w jej obrazach, ale też w niej samej. Jej wygląd zewnętrzny zawsze musiał być perfekcyjny niczym dzieło sztuki.

Kahlo aktywnie wspierała ruch komunistyczny. Miała romans z Lwem Trockim, zamordowanym w Meksyku w 1940, prawdopodobnie w jej rezydencji.

Chociaż prace Kahlo są czasami określane jako surrealistyczne, a sama Kahlo wystawiała je kilkukrotnie wraz z surrealistami europejskimi, ona sama nie uznawała tej etykietki. Jej zainteresowanie tematyką kobiecą i szczerość ekspresji, dostrzeżone przez ruch feministyczny spowodowały, że stała się jego symbolem w ostatnich latach XX wieku.

Umarła najprawdopodobniej śmiercią samobójczą, 13 lipca 1954. Prochy umieszczono w prekolumbijskiej urnie, która jest wystawiona w byłym domu Kahlo La Casa Azul w Coyoacan. Dom zamieniono w muzeum m.in. prezentujące wiele jej prac. Pewnie byłaby zachwycona widząc pielgrzymki turystów odwiedzających Casa Azul. Większość z nich to fani legendy – malarki, którą stworzyły dwa zjawiska: ból i cierpienie oraz wielki Diego Riviera.

Od kilku lat fascynuje mnie malarstwo Fridy Kahlo i sama jej postać – niezwykle barwna, kontrowersyjna. Z wielką przyjemnością przenoszę wydrukowane jej dzieła na stare deski. Powstają w ten sposób obrazki, które cieszą miłośników Wielkiej Fascynującej Fridy. Powstały też wieszaki i podkładki z jej wizerunkiem. I one również znajdują uznanie u wielbicieli Kahlo. Goszczą już w niejednym domu i pełnią tam funkcję zarówno estetyczną jak i praktyczną.

 

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

OLYMPUS DIGITAL CAMERA