Kategoria: inne

 

W trakcie jednej z wypraw na Manhattan – Leszek pokazał nam lotniskowiec Intrepid, który zacumowany jest na rzece Hudson na wysokości 34 ulicy.

 

 

Jest to niewątpliwie jedna z atrakcji turystycznych Nowego Jorku. USS Intrepid (CV-11) wraz z okrętem podwodnym USS Growler (SSG-577) wchodzi w skład Intrepid Sea-Air-Space Museum.

Lotniskowiec był zwodowany 26 kwietnia 1943 roku. W okresie swojej prawie 30-letniej służby brał udział w II wojnie światowej, wojnie koreańskiej, wojnie wietnamskiej, a także w amerykańskim programie kosmicznym (wyławianie astronautów z Pacyfiku). W czasie jednej z misji pojawił się nawet na Morzu Bałtyckim. Ze służby wycofany został ostatecznie w 1974 roku, a od 1982 roku pełni funkcję okrętu muzeum.

 

 

Zdziwiło nas bardzo, kiedy na jednym z eksponatów ujrzeliśmy biało-czerwoną szachownicę – znak polskich sił powietrznych. Był to MiG-21. Samolot po wylataniu 1340 godzin, 20 czerwca 1991 roku został wycofany z aktywnej służby, a 27 lutego 1992 roku sprzedany do USA.

Pamiątkowe fotki na tle polskiego MiG’a.

 

 

Oglądając te „latające” eksponaty, które naprawdę robią wrażenie – wyobrażałam sobie Tadzia i Kajtusia biegających wśród takich wspaniałych vintage zabawek w rozmiarze 1:1. Ale mieliby frajdę!

Nie zważając na lejący się skwar z nieba – po krótkim „odpoczynku”  w oczekiwaniu na zielone światło – idziemy dalej. Gdzie nas Leszek prowadzi? – na 42 Street!  

 

 

Kiedy Panowie przykucnęli na moment aby odpocząć – ja nie odpuściłam takiej gratki i niczym zawodowy paparazzi uwieczniłam nowojorskich policjantów. Znaczy, że niebawem dotrzemy na  Times Square – wszak tam charyzmatyczni i lubiani przez mieszkańców policjańci prezentują się nienagannie na swoich koniach.

 

 

Ale póki dotrzemy do 42 Str. czas na mrożoną kawę i krótki odpoczynek dla strudzonych nóg.

 

 

No i dotarliśmy na 42 Street – jedną z najważniejszych dla Nowojorczyków ulic. Tu stoją znane budynki jak: wieżowiec Chrysler’a, dworzec Grand Central Terminal, centralny punkt manhattanu Times Square i terminal autobusowy the Port Authority Bus Terminal.

 

 

i tyle na dzisiaj c.d.n.

 

 

 

 

Zwiedzaniu Central Parku a właściwie  jego części towarzyszyła nam piękna, słoneczna pogoda. Ta prawdziwa oaza zieleni zajmuje powierzchnię 341 hektarów. Położona w centrum Manhattanu jest jego sercem i płucami. Ciągnie się przez 51 przecznic między 50th i 110th Street. Jednego dnia mogliśmy zobaczyć tylko część  tego ogromnego miejskiego parku. Ale udało się nam poczuć atmosferę i charakter tego swoistego „podwórka” będącego dla nowojorczyków miejscem wypoczynku i rekreacji.

 

 

Park posiada interesującą konfigurację terenu, która charakterystyczna jest dla całej wyspy Manhattan. Jest to granitowa niezwykle twarda skała. Jest ona dobrze widoczna w parku, gdzie skały  wyłaniają się z parkowej zieleni. Central park wygląda bardzo naturalnie i trudno uwierzyć, że całkowicie został zaprojektowany przez człowieka.

 

 

Przy Strawberry Fields jest miejsce poświęcone pamięci Johna Lennona, który w 1980 r. został śmiertelnie postrzelony przed budynkiem Dakota stojącym po drugiej stronie Central Park West.

 

 

 Jest tu także „Alicja w Krainie czarów” – miejsce gdzie zawsze jest dużo dzieci

 

 

Dla nowojorczyków Central Park jest ich prywatnym podwórkiem, szczególnie ulubionym miejscem spotkań.Mieszkańcy wyprowadzają tu psy, biegają przed pracą, matki spacerują z dziećmi, starsi i młodzi jeżdżą na rowerach, wrotkach, konno, grają w futbol amerykański, wiosłują, odpoczywają leżąc na trawie, zwiedzają muzea, bawią się na karuzeli itd. Krótko mówiąc dla każdego coś miłego.

 

 

 

 

18 wspaniałych dni spędzonych w Nowym Jorku u Iwonki i Leszka możemy śmiało określić jako bajkowe. Zaskoczenie tym większe, iż podróż za ocean nigdy nie była naszym, a przynajmniej moim marzeniem. Rzeczywistość przeszła nasze wyobrażenia. Ameryka, a w szczególności NY podbił całkowicie nasze serca, zaś gościnność, serdeczność i oddanie naszej kochanej czwóreczki z Newell Street 23 przeszła nasze najśmielsze oczekiwania. Po powrocie do domu długo się aklimatyzowaliśmy zwłaszcza emocjonalnie. Bo chociaż 18 dni to niewiele a jednak. A jednak trudno pogodzić się, że rano nie odprowadzę dziewczynek do szkoły, że z Leszkiem nie zrealizujemy kolejnej wyprawy turystycznej, że nie wypijemy w najlepszej filiżance pysznego espresso przygotowanego przez Iwonkę, że nie skosztujemy steka grilowanego przez Leszka na yard’zie, że wspólnie nie oglądniemy wieczorem filmu z popkornem i nie tylko…, że po wyczerpujących wyprawach nie uraczymy się z Irkiem dobrze schłodzoną koroną.  Bardzo – zwłaszcza zaraz po powrocie – brakowało nam tych wszystkich wspólnie spędzanych godzin z Wami. Ale czas powrócić do rzeczywistości i cieszyć się wspomnieniami. A wspomnień mamy bardzo wiele…

Naszym głównym powodem wyjazdu do NY było zaproszenie na uroczystość I Komunii Świętej Amelki, która odbyła się w kościele Św. Stanisława Kostki 17 maja – w piękny słoneczny dzień.

 

 

Po południu Rodzice Amelki zaprosili 150 gości do restauracji Leonard’s Palazzo. Było bardzo uroczyście, smacznie i wesoło. Bawiliśmy się wspaniale do północy. A dowodem udanej zabawy był fakt, że z żalem opuszczaliśmy Leonard’s Palazzo.

 

 

Dalszy ciąg wspomnień z NY w następnym poście

 

 

Czas leci nieubłaganie. Już ponad dwa miesiące od uroczystego świętowania siedemdziesiątki Jerzyka w przepięknie położonym pałacyku Wieniawa w Rekowie Górnym.

 

Żona i dzieci przygotowały szacownemu Jubilatowi stuprocentową niespodziankę. Najwierniejsi fani oczekiwali niecierpliwie na reakcję niczego nieświadomego Jerzyka w przygotowanej na tę okazję sali.

 

 

Cheese!

 

 

Zaskoczenie i wzruszenie Jubilata przeszło oczekiwania nas wszystkich. Wzruszenie nie ominęło również gości. Były życzenia i radość i łzy…

 

 

Jubilat – pierwszy narciarz naszego klanu – otrzymał w prezencie narty.

 

 

Z żoną – sprawczynią całego zamieszania. Szczęście i radość Jubilata pomieszane z powagą i refleksją.

 

 

Zabawa trwała do późnych godzin nocnych. Tańce hulanki i śpiewy. Te ostatnie były mottem przewodnim całej uroczystości. Oj działo się…

 

 

A oto  menu. Jak przystało na polską kuchnię – smacznie i obficie

 

 

Kaczka „wyluzowana” nasyciła już na wstępie nawet największego łakomczucha.

 

 

Łosoś był w tym względzie nieco łaskawszy i pozostawił odrobinę miejsca na inne smakołyki.

 

 

Deser godny polecenia. Mandarynka na ciepło z lodami i śmietaną.

 

 

Łosoś – olbrzym prezentował się na stole niezwykle okazale. Ale cóż – obfita porcja kaczki pozwoliła już tylko upajać się jego widokiem. Następnego dnia słuszna porcja tego giganta trafiła do bagażników gości.

 

Po krótkim spanku – śniadanie i pogaduchy przy wspólnym stole.

 

 

 

Wspomnienia miłe, niezapomniane, wyjątkowe. Tak było w przedszkolu u Olenki w dniu fetowania dnia babci i dziadka oraz pasowania na przedszkolaka. Dzieci uraczyły swoich starszych opiekunów wspaniałymi występami. Do dzisiaj dźwięczą nam skandowane przez Olenkę wyjątkowo głośno, z radością i uśmiechem słowa: babcia!, babcia!, babcia! i dziadek!, dziadek!, dziadek!  Licznie przybyli dziadkowie  nie kryli wzruszenia i dumy ze swoich najwspanialszych wnuków.

 

 

Po występach poczęstunek. Muffinki, serniczek i inne słodkości. Olenka w tym dniu bez ograniczeń  degustowała słodycze.

 

 

I równie ochoczo częstowała swoich gości. Proszę Dziadziu Rysiu – to dla Ciebie.

 

 

A teraz odniosę talerzyk, a Ty Dziadziu przypilnuj mój dyplom.

 

 

Babunia Jagoda jako żywo – portret  autorstwa Olenki

 

 

To ja dziadzio Rysio w najpiękniejszym krawacie wykonanym przez Olenkę. 

 

 

Życzenia od wnuków wraz z bukietami kwiatów.

 

 

Ten od Olenki z podpisem rączek.

 

 

I jeszcze raz Babcia…

 

 

 I jak tu się nie wzruszać…

 

 

Pędzą wnuki ulicami
z ogromnymi laurkami.
Te laurki pełne kwiatków
są dla wszystkich babć i dziadków

 

To najmilsze dla każdej babci i dziadka święto! Tadzio i Kajtek odwiedzili nas w wigilię Dnia Babci, a Olnka wczoraj w Dniu Dziadka przekazała gorące całusy i uściski wraz z herbacianym bukietem i słodkościami i zaprosiła na dalszy ciąg świętowania w przedszkolu 5 lutego. 

 

 

 

Tak żegnaliśmy Stary i witaliśmy Nowy Anno Domini 2014! Z Felą i Jerzykiem na koncercie sylwestrowym Rewia Polonia w Teatrze Muzycznym  i koncercie Polsatowskim – Moc Przebojów  na Skwerze Kościuszki w Gdyni. Bardzo uroczyście i galowo w teatrze i bardzo wesoło w gronie tysiąca fetujących na koncercie.

Wejście a jakże po czerwonym dywanie…

 

 

O północy

 

Życzenia do siego i obowiazkowe toasty…

 

 Na koncercie humory dopisywały wszystkim

 

 

 

 

Zamiast kolejnych godzin za świątecznym stołem dużo spacerowaliśmy. Sopot piękny, świąteczny no i pogoda wybitnie sprzyjała spacerom zwłaszcza po sopockim molo!