inne
Wczoraj z Julką odwiedziłyśmy Natalkę i Tadka. Ciocia Julka od razu przypadła Tadziowi do gustu a on z mety zyskał jej sympatię. Patrzył na nią z dużym zainteresowaniem, uśmiechał się i przez cały czas przebywał w naszym towarzystwie. Pokazał się nowej Cioci w całej okazałości i to z najlepszej strony. Prawda, że razem wyglądają fantastycznie!
Dzisiaj odwiedził nas Tadzio, który wczoraj skończył dwa miesiące. Gościł w byłym pokoju swojej Mamusi. Był bardzo grzeczny: smacznie spał, uśmiechał się, z zainteresowaniem wodził oczkami obserwując wszystko dookoła. Niebywała to radość patrzeć na to maleństwo – serce rośnie!
A ten pajacyk to prezent dla dwumiesięcznego jubilata. Będzie w nim ślicznie wyglądał.
Wczoraj w Kościele Św. Kazimierza Królewicza w Gdańsku odbyła się uroczystość Chrztu Świętego naszego wnuka Tadeusza. Uroczystość bardzo piękna, ciepłe i bardzo sympatyczne przyjęcie w gronie najbliższych: rodziców Tadzieńka, rodziców chrzestnych i ich najbliższych, dziadków, Anitki i Krysi. Słoneczny, ciepły dzień dodał „blasku” całej uroczystości.
Paczka z Wyspy dla jubilata Rysia dotarła nadspodziewanie szybko (brawo dla przewoźnika). I oczywiście jak zwykle Jola przy okazji „dorzuciła” dla każdego jakieś miłe niespodzianki. Wzruszająca jest Twoja hojność Jolu – dziękuję bardzo – za pamięć i za wiele dobrych, serdecznych i ciepłych słów, które napisałaś.
Olenka i Tadzio dostali ekologiczne zabawki – piękne drewniane pozytywki (widać Jolu, że bardzo uważnie czytasz posty na blogu u Natki). Krówki przy muzyce odwracają do siebie główki a biedronki huśtają się w takt melodii:
Frere Jacques, Frere Jacues
dormez – vous? dormez – vous?
Sonnez les matines! Sonnez les matines!
DING – DANG – DONG! DING – DANG – DONG!
Wczoraj świętowaliśmy imieniny i urodziny Rysia w gronie najbliższych: dzieci, wnuków i Anitki. Oczywiście pierwsze skrzypce na imprezie grał jubilat, ale wszyscy skupieni byliśmy przede wszystkim na maluszkach.
Tadzio „zaliczył” pierwszą w swoim życiu wizytę jako honorowy najmłodszy gość dziadziusia Rysia. Wspaniale wypadł w tej roli. Jak przystało na „dobrze wychowanego” noworodka (a właściwie już od wczoraj niemowlaka) całą wizytę przespał ku uciesze swoich rodziców, który spokojnie mogli uczestniczyć w przyjęciu. Tylko od czasu do czasu uśmiechał się przez sen, zapewne dobrze mu u nas było.
Olenka, która jutro ukończy pół roczku była bardzo radosna, uśmiechnięta a swoje emocje wyrażała poprzez wydawanie tylko jej zrozumiałych dźwięków, kokietowała i wzbudzała u wszystkich zachwyt. A w dodatku mogła pochwalić się już pierwszym ząbkiem.
Jubilat był bardzo szczęśliwy i wzruszony!
Od kilku dni piękna wiosenna pogoda. Temperatura około 15 stopni. Prawie bezchmurne niebo. Słońce nastraja bardzo pozytywnie. Już nie mogę doczekać się soboty, aby wpaść w szał wiosennych porządków w naszym tuchomkowym „raju”. Pracy moc, jak zwykle o tej porze roku. Ale ta praca daje bardzo dużo przyjemności, zwłaszcza jak niemal gołym okiem dostrzec można rozkwitające kwiaty, pąki drzew, zieleniejące trawy…
I naprawdę wcale nie tęsknię za zimą. Ale ten „zimowy pan”ze Skandynawii jest tak uroczy, że nie mogłam oprzeć się pokusie aby go zamieścić w tym wiosennym poście. Żegnamy cię zimo! (zdjęcie podpatrzone w sieci).
Wczorajszy dzień upłynął bardzo radośnie pod znakiem wcześniej zapowiedzianej wizyty. Główną atrakcją była oczywiście nasza kochana wnusia Olenka, która pokazała cały swój urok i krasę.
Dla dumnego tatusia Kniaziówna, dla najszczęśliwszej mamusi Pysia a dla zakochanych dziadków Księżniczka.
Trzy tygodnie nie widzieliśmy Olenki i z niecierpliwością czekamy w sobotę na jej wizytę.
Oleśka!
Z przyjemnością się Tobą zajmiemy. Będzie super! Niech rodzice sobie zrobią pauzę. Może wyślemy ich na rowery albo do kina?
Stęsknieni Babunia i Dziadziuś.
Wczoraj z niezapowiedzianą wizytą zjawiliśmy się na krótko u młodych rodziców. Nacieszyliśmy się widokiem Tadzia, który z dużym zapałem „zajadał” posiłek wyprodukowany przez mamusię, po czym odpłynął w słodki sen.
