jagodowe decoupagowanie

Piękna pogodna niedziela marcowa sprzyjała spacerom. Na sopockim molo tłumy spacerowiczów. My również w przemiłym towarzystwie podziwialiśmy uroki nadmorskiego kurortu. Z molo – ogromnej drewnianej konstrukcji rozciągającej się pół kilometra w głąb Zatoki Gdańskiej delektowaliśmy się widokami na zatokę oraz przybrzeżną część miasta z Grand Hotelem i Sheratonem na pierwszym planie. Dobra widoczność pozwoliła również cieszyć się widokiem klifu – Kępy Redłowskiej. Potem krótki odpoczynek w kultowej Zatoce Sztuki na kawę i ciacho oraz spacer sopockim Monciakiem.

Jako dodatek do przysłowiowego kwiatka z okazji Dnia Kobiet dostałam porcelanową lampkę na biurko, która ma zrekompensować swoim światłem i urodą krótkie i oszczędne w słońce zimowe dni.

Jest wyjątkowa. Wykonanie klosza jest efektem bardzo żmudnej i precyzyjnej pracy.  Na kloszu widać jaśniejsze i ciemniejsze fragmenty. Po zapaleniu jawi się bardzo piękny realistyczny obrazek.

Walentynkowe muffiny z czekoladą i piankami marshmallow

Ciasto muffinkowe:

składniki suche:

1 i 1/2 szklanki mąki

3/4 szklanki cukru

1/3 szklanki ciemnego kakao

100 g czekolady gorzkiej pokrojonej w kosteczki

2 łyżeczki proszku do pieczenia

1/4 łyżeczki soli

składniki mokre:

1/2 szklanki jogurtu naturalnego

1/2 szklanki wody

1/3 szklanki oleju

2  jaja

1 łyżeczka ekstraktu wanilii

3-4 łyżki nalewki cytrynowej

dodatki:

pianki marshmallow

krem z serka mascarpone i śmietanki (250 g serka mascarpone plus 150 g śmietanki 30%,  plus 2 łyżki cukru pudru,  plus 1 łyżeczka ekstraktu waniliowego – zmiksować).

posypki do dekoracji

Do składników suchych dodać mokre, wymieszać. Formę do muffinek wyłożyć papilotkami, napełnić ciastem do 1/2 wysokości, następnie ułożyć pokrojone na kawałki pianki marshmallow (po dwie duże podzielone pianki) i przykryć ciastem do 3/4 wysokości papilotek.
Piec 25 minut w temperaturze 180 stopni.

Muffinki udekorowałam masą z serka mascarpone. Ozdobiłam serduszkami wyciętymi z pianek marshmallow oraz maleńkimi serduszkami i groszkami (posypki do ciast).

Muffiny skonsumowaliśmy w przemiłym gronie i „towarzystwie” dobrej herbaty.

Olenka na tę okazję wystąpiła w przebraniu śnieżynki. Charakteryzację przygotowała samodzielnie.

Niech mi każdy powie szczerze, skąd się wzięły dziury w serze …

Wypad do Alfy – trzy panie każda z innego pokolenia – Olenka, jej Mamusia i Babcia. Głównym celem był odbiór zamówionego online płaszczyka dla Olenki. Cel osiągnięty z bardzo korzystną zamianą (hura!!! – nie ma to jak promocje!).

Krótki relaks na filiżankę cappuccino i gorącą czekoladę z dodatkowym bonusem w postaci specjalnej posypki (dla Olenki oczywiście).

Czapki i szalika nie kupiłyśmy ale za to tradycyjnie coś nie planowanego. Tym razem buty, których pozazdrościła Olence i Mamusia, i Babcia.

W oczekiwaniu na Agę, która dokonywała korzystnej zamiany płaszczyka na kurtkę deklamawałyśmy z Olenką wierszyki z podziałem na role (Paweł i Gaweł, Małpa w kąpieli, Żuk, Żuraw i czapla). Czas oczekiwania upłynął miło i twórczo.

A oto rzeczone buty. Prawda, że ładne?

Powitanie z Dziadziusiem przybiera różne formy. Zawsze jest dużo radości, śmiechu i zabawy ze strony obojga. Cóż można dodać, nic. Wystarczy spojrzeć i żadne słowa tych obrazków nie zastąpią. Obopólna wielka sympatia, miłość i ogromne przywiązanie. Tobiś po prostu potrafi zawojować, i oczarować, i kropka.

Niewymowna radość i wzruszenie jakie panują w sercu każdej Babci i każdego Dziadziusia, kiedy wnuki kierowane przez swoich rodziców i wychowawczynie przekazują czyste słowa o miłości i przywiązaniu do swoich najstarszych opiekunów – DZIADKÓW.

DZIADKOWIE oddają wnukom to co mogą i tak jak potrafią. Czynią to wszystko z potrzeby serca i otaczają swoje wnuki bezwarunkową i bezgraniczną miłością…

Serce wykonane przez Tadzia przypomina nam wspaniały występ, jaki dzieci wykonały w szkole na spotkaniu z Dziadkami. Nasz wyjątkowo muzycznie utalentowany wnuk pięknie śpiewał i pięknie deklamował. Duma nas rozpierała. Brawo!

Seria życzeń – laurek przygotowanych przez naszą wnusię – „plastyczkę”.

Portret spod ręki Olenki jakże udany. Bunia Jagoda, Dziadzio Rysiu i Olenka sprawczyni tego dzieła.

Ten „rulonik” od Kajtusia z pięknym i wzruszającym wyznaniem miłości do swoich Dziadków. Występ Kajtka w przedszkolu napawał nas dumą i nie tylko nas wyjątkowo zachwycił. Inni Dziadkowie także bardzo docenili Kajtusia, dziękując mu gromkimi brawami.