Rajskie jabłuszka w syropie

Rajskie jabłonie dwa razy do roku eksponują swoje wyjątkowe walory estetyczne. Wiosną obsypane są różowym, białym lub purpurowym kwieciem, jesienią stroją się w korale efektownych, drobnych owoców 😉 Małe jabłuszka, są kwaśne, czasami cierpkie i mało soczyste, ale za to bardzo dekoracyjne i nadające się do przetworów.

Ja moje tegoroczne tuchomskie zbiory rajskich jabłuszek wykorzystałam w dwójnasób. Odmianę o mniejszych owocach wykorzystałam do przerobienia na kandyzowane pyszne dekoracyjne jabłuszka, które będą naturalną ozdobą tortów i deserów. Większe purpurowo-amarantowe owoce posłużyły do zrobienia aromatycznej, jedynej w swoim rodzaju nalewki 😉

  • 1kg jabłuszek rajskich
  • 700 g cukru
  • 300 ml wody
  • sok z jednej cytryny

    Dojrzałe jabłuszka opłukać i osuszyć. Każde nakłuć kilka razy wykałaczką. Z cukru i wody ugotować syrop, ostudzić, dodać sok z cytryny. Do zimnego syropu włożyć owoce i podgrzewać powoli do zagotowania. Ostudzić. Następnego dnia znowu podgrzewać do momentu zagotowania. Czynność tę powtarzać przez 3-4 dni aż owoce staną się szkliste. Gorące przełożyć do słoiczków. Nie pasteryzować. Podczas smażenia owoców nie mieszać tylko delikatnie potrząsać garnkiem. Garnek powinien być płaski o dużej średnicy, aby owoce luźno pływały.

Jesień…

UROKI JESIENNEJ SOBOTY W TUCHOMKU

Urodziny Natki i krótki czas razem spędzony w Tuchomku. Słonecznie i bardzo radośnie 🙂 Wszak wszyscy bardzo łakniemy wspólnie spędzanych ze sobą chwil…

Pan Łukasz wykorzystał piękną sobotnią porę i walczył ze “skracaniem” modrzewi, brzóz, sosen i świerków 😉

Jeże są bardzo pożyteczne i przydatne w ogrodzie. To pomocnicy w walce ze szkodnikami. Mięsożercy, którzy oprócz myszy, owadów, ich larw i poczwarek zjadają też bardzo uciążliwe nagie ślimaki. Warto więc zachęcić jeża, by zamieszkał w naszym sąsiedztwie. Można to zrobić w bardzo prosty sposób. Wystarczy zostawić na posesji liście i igliwie zgrabione w kupkę. Jeże znajdą tam sobie schronienie a liściowe domki zapewnią im ciepło w trakcie chłodów jesieni i zimy 😛

W budowie jeżowych domków miał swój niezaprzeczalny udział Tadzik, który już wcześniej w szkole uczestniczył w podobnym przedsięwzięciu. Do pracy włączyła się też Natalka i wespól stworzyli takie oto domki 😀

Czas maślaków za nami 🙂 Chłopcy z dziadkiem podziwiali inne grzyby które okrasiły jesienny tuchomski trawnik. Wprawdzie nie nadają się do spożycia, ale za to jakąż niezaprzeczalną urodą radują nasze oczy. Kajtuś uwiecznił je w obiektywie 😉

A u schyłku dnia – niecodzienny urok fioletowej poświaty zachodzącego nad Tuchomkiem słońca, którego barwy kładą się na tafli jeziora. Pięknie 🙂

Nasz tuchomski ponad trzydziestoletni świerk

W zeszłym roku nasz niegdyś okazały, piękny świerk w ciągu miesiąca stracił wszystkie igły 🙁

Suche drzewo stanowiło zagrożenie i niestety trzeba było go ściąć 🙁

Pomoc w ścinaniu tego giganta zaoferował sąsiad Pan Piotr. Trzeba przyznać, że zrobił to niezwykle sprawnie i szybko. Brawo i dzięki serdeczne raz jeszcze Panie Piotrze 😀

Niestety chorujące od kilku lat wiekowe rajskie jabłuszko także trzeba było wyciąć. Trawiła go jakaś zaraza, nie owocowało i szybko traciło liście. Wprawdzie na jego miejsce zasadziliśmy pięć nowych rajskich jabłoni, ale mimo wszystko żal, tym bardziej że Olenka niedawno tak pięknie go odpacykowała 🙁

Kolory jesieni

Jesienny sezon w Tuchomku. Dzisiaj słoneczko nam towarzyszyło. Rozświetlało magiczne barwy drzew i jesiennych kwiatów. Jesień nie jest moim ulubionym czasem, jednak potrafi zauroczyć swoimi zmieniającymi się kolorami 😉

Drugie grzybobranie tej jesieni. W pierwszym królowały koźlaki. Dzisiaj maślaki. Sąsiedztwo modrzewi im sprzyja 😉

W drodze powrotnej na chwilę do Ali, Rysia i Wojtka. U nich zawsze czujemy się swobodnie, niczym u siebie. I nie łatwo się rozstać. Można pogadać, pośmiać się i pozytywnie nastroić 😉

Dzisiaj, kiedy łaknie się towarzystwa drugiego człowieka niczym kania dżdżu, doceniamy w dwójnasób każde choćby najkrótsze spotkanie.

Wasz chleb pierwsza klasa. Alu jesteście mistrzami wypieków. Piekarnię na Chojnickiej chciałoby się odwiedzać częściej. Dzięki raz jeszcze 😛

Wiekowe, z historią, odnowione

Wiekowe, z historią krzesło rodem z Lniana po raz drugi przeszło metamorfozę 😀

Dwadzieścia kilka lat temu krzesło z rodzinnego domu Rysia odnowiłam brązową lakierobejcą. Teraz przyszedł czas na jego drugą metamorfozę. Tym razem po dokładnym zeszlifowaniu i oczyszczeniu pokryłam go metaliczną farbą do drewna. Trzy warstwy farby wystarczyły, aby krzesło otrzymało nowe oblicze 🙂

Kolor krzesła dopasowany został do nowego pokoju Olenki, w którym znajdzie swoje miejsce. Które to już pokolenie będzie na nim siedziało … 😛

Taboret ze schodkiem BEKVAM – metamorfoza

Taboret z IKEA wykonany z litego drewna (brzoza) po 10 lat użytkowania wymagał odnowienia.

Po dokładnym zeszlifowaniu lakierowanej powierzchni oraz odpyleniu przystąpiłam do malowania. Kolor został dostosowany do nowego wnętrza. Pokryłam go czterema warstwami akrylowej farby marki Flugger w kolorze białym ze srebrną poświatą.

Górny schodek okleiłam tapetą. Całość zabezpieczyłam bezbarwnym lakierem. Tapetę zabezpieczyłam siedmioma warstwami bezbarwnego lakieru a pozostałe części trzema warstwami.

Tak prezentuje się taboret po liftingu. Mnie się podoba 😀 Zdjęcia niestety kiepskie 🙁 W rzeczywistości prezentuje się wyśmienicie 😛

Wrześniowa niedziela w Tuchomku

Spotkanie rodzinne. Wspólna herbata i obiad, pogawędki i radosne zabawy Olenki i Tobisia – tak spędziliśmy na łonie natury wrześniową niedzielę w Tuchomku.

Bartek wykorzystał ten czas efektywnie. Do malowania półki przystąpił z energią i zapałem co przyniosło ekspresowy rezultat. 😉

Olenka poszła w ślady Tatusia. W przerwach między lekturą i zabawą z Bratem pomalowała rajskie jabłuszko. Rezultat imponujący, niezwykła siła wyrazu 😉 Olenka do każdej manualnej pracy wkłada dużo serca i pomysłowości :)

Tuchomek nasza ostoja

Tegoroczne lato to niemal codzienne wypady do Tuchomka. Z racji pandemii doceniliśmy w dwójnasób znaczenie tego miejsca. Jest nam tu wspaniale. Możliwość obcowania z naturą uspokaja, wycisza i relaksuje. I nie jest to bynajmniej banał 🙂

Cieszy nas tu wszystko – każdy rozwijający się kwiat, śpiew ptaków, nawet odwiedzające bezpańskie koty 😀

fotorelacja z czerwca i lipca

Lawendowo

Lawenda w tym roku w Tuchomku obrodziła. Większą część pozostawiłam dla owadów no i oczywiście by zachwycać się jej widokiem 😉

Tę ściętą przeznaczyłam na nalewkę 😀

Do nalewki użyłam samych kwiatostanów. Dlatego z każdej łodyżki poodrywałam kwiatki. Wykorzystałam wszystkie zebrane kwiatki, a było ich dużo, bo aż cztery ubite szklanki.

Kwiaty przełożyłam do dużego słoika.

4 szklanki kwiatów lawendy (ubite)

2 litry wody

3 szklanki cukru

5 cytryn

1/2 litra czystej wódki 40 %

3/4 litra spirytusu 96 %

Z wody i cukru ugotowałam syrop. Przestudziłam. Cytryny dokładnie obrałam ze skórki, pokroiłam w plastry i dodałam do lawendy (uwaga na pestki w cytrynach – trzeba się ich pozbyć). Całość zalałam syropem. Słoik zakryłam bawełnianą serwetką i pozostawiłam na 7 dni.

Po tym czasie przecedziłam przez ściereczkę, dobrze odcisnęłam i dodałam wódkę oraz spirytus. Po dokładnym wymieszaniu i przefiltrowaniu (przez filtr do kawy) przelałam do butelek.

Jest bardzo intensywna w smaku – przepychota, no i ma obłędny kolor 😉