Kategoria: inne

 

Po wspaniałych wakacjach spędzonych w Kanadzie minęło już 1,5 miesiąca. Mam nadzieję niebawem coś o nich napisać, a tymczasem bardzo często wracam z  dużym rozrzewnieniem do czasu spędzonego u Jacków przeglądając i formatując zdjęcia, których zrobiłam bardzo, bardzo dużo.

Jesień to w naszej rodzinie wysyp uroczystości urodzinowych i  rocznicowych. Inaugurują  je urodziny Olenki  5 października. To już cztery latka!!!

 

 

Olenka, Tadzio i Kajtuś bawili się wyśmienicie i sprawiali nam tym dużo radości. 

W kreacji podarowanej przez ciocię Natalkę  dostojna jubilatka prezentowała się wspaniale. Można wirować i wykręcać piruety…

 

 

Czterdzieści lat minęło…

19 października – piękna, ciepła, słoneczna niedziela sprawiła, że ten szczególny dla nas dzień był jeszcze piękniejszy. Spędziliśmy go w najściślejszym gronie – we dwoje. Mieliśmy czas na wspomnienia… To była naprawdę PIĘKNA NIEDZIELA!

 

 

 

Przed podróżą do Kanady zjedliśmy pożegnalny obiad w Mandu. Na stole królowały pierogi, które są specjalnością tej restauracji. A smaki różne w zależności od upodobań. Były z mięsem, szpinakiem, kapustą i borowikami oraz z kaszanką. Bartek nie pogardził chłodnikiem, Ryś żurkiem a Olenka pomidorówką a jakże.

 

 

Kto by pogardził tak podaną szarlotką: ciepłą, chrupiącą, pachnącą cynamonem a do tego lody i śmietana!

 

 

Aga, Ryś i ja zadowoliliśmy się tiramisu – było wyśmienite!

 

 

Pa dzieciaki! Trzymajcie się i do zobaczenia!

 

 

Po obiedzie Olenka zorganizowała w domu przedstawienie. Wszyscy goście zostali zapisani w notatniku. Na początek był taniec z szarfą i Mirandą. Pa Olenuś, będzie nam brakowało Twoich popisów!

 

 

 

Jeszcze trochę wspomnień z majowego pobytu w Nowym Jorku. Tym razem z dwudniowego wyjazdu nad wodospady Niagara – wycieczki jaką zorganizował nam Leszek. Fajnie nam było razem. Dużo niebywałych wrażeń i  niesamowitych doznań dostarczyła nam przyroda. Nic dziwnego, że miejsce to przyciąga tylu turystów z całego świata. I choć Panowie raz jeden „wypadli z roli”, to w takich okolicznościach przyrody nie sposób było się długo na nich gniewać.

Niagara Falls czyli wodospady: po stronie amerykańskiej  wodospad Amerykański (American Falls) i mały nazwany Welonem Panny Młodej (Bridal Veil Falls), a po stronie kanadyjskiej wodospad Podkowa (Horseshoe Falls). Ten ostatni zrobił na nas największe wrażenie. Jest to zresztą najbardziej spektakularny i słynny  wodospad. Wrażenia jakich doznaliśmy w trakcie zwiedzania były tak silne, że aż trudno opisać je słowami. Już przy wejściu do parku do uszu dochodzi głośny huk spadającej wody. Wodospady działają jak magnes. Można przy nich stać i stać. Ta spadająca z hukiem woda wprost hipnotyzuje i wbrew pozorom uspakaja.

 

 

Dotarliśmy! Zwiedzanie rozpoczęliśmy od części amerykańskiej. W perspektywie American Falls a po prawej kanadyjskie miasto Niagara Falls.

 

 

Pod wodospad można podpłynąć statkiem Maid of Mist. Szczelnie opatuleni w płaszcze przeciwdeszczowe śmiałkowie takich wypraw mogą doznać z bliska wrażeń, jakie dostarczają te niewątpliwe cuda przyrody.

Turyści po stronie amerykańskiej zaopatrzeni w płaszcze w kolorze niebieskim a od strony kanadyjskiej w czerwonym.

Łodzie zabierają turystów pod sam wodospad pozwalając poczuć prawdziwą jego siłę. Ja niestety się nie odważyłam, ale Irek i Rysiu nie odpuścili takiej okazji – brawo!

 

 

Kontynuujemy  spacer w kierunku największego wodospadu – Horseshoe Falls (Wodospad Podkowa).

 

 

A tu już druga część wodospadów – „kanadyjska” – Horseshoe Falls (Wodospad Podkowa) -53 m wysokości i 790 m szerokości.

 

 

Odległość między amerykańskim, a kanadyjskim wodospadem wynosi 1039 m. Otwarta granica między USA i Kanadą biegnie środkiem szerszej części rzeki Niagara i kaskady Podkowa. Wodospad Niagara otoczony jest przez zabudowę dwóch miast o tej samej nazwie: kanadyjskiego Niagara Falls i amerykańskiego także Niagara Falls.

W parku spotkaliśmy kanadyjską berniklę w towarzystwie urokliwych maluchów. Tę największą gęś na żywo widziałam pierwszy raz. Przywiodła mnie pamięcią do książki Freda Bodsworth’a – „Odmieniec” – romantycznej opowieści o bernikli białolicej, kanadyjskim biologu i indiańskiej dziewczynie. Piękna i wzruszająca powieść – godna polecenia. Trochę łez przy niej wylałam, ale było to bardzo dawno temu.

 

 

Wśród wielu turystów odwiedzających Niagarę spotkaliśmy grupę Amiszów żyjących w niezmiennym od wielu lat otoczeniu i w swojej codziennej pracy skupiających się na modlitwie, robieniu przetworów, wychowywaniu dzieci i uprawie roli.

 

 

A tu wieczorem wpadliśmy na dobrą pizzę. Wśród wielu flag także nasza biało-czerwona.

 

 

 

Do wspomnień z podróży za ocean wrócę jeszcze nie raz. Dzisiaj te najsympatyczniejsze  – rodzinne, wesołe, zabawne. Wspólnie spędzane majowe dni u Iwonki, Leszka, Julki i Amelki. Poniższe fotografie (choć czasem zrobione niezbyt udolnie ) pozwolą  zapamiętać często przecież ulotne wspomnienia.

 

 

Iwonka zawsze uśmiechnięta i na posterunku. Za blatem kuchennym przygotowywała nam smakołyki wszelakiego gatunku, prezentując swój niewątpliwy kunszt kulinarny.

Kupno, sprzedaż – czemu nie! czasem można trafić niezłą okazję…

 

 

Poranne Panów rozmowy przy śniadaniu serwowanym przez Leszka, a potem realizacja kolejnych turystycznych planów.

 

 

Będąc w Stanach trudno nie spróbować hot-doga. Panowie byli zachwyceni, ja się oparłam pokusie.

 

 

Dobra kawa i przewodnik turystyczny po NY to jest to!

 

 

 Plecak spakowany, pora do szkoły, ale Julcia jeszcze się nie obudziła…

 

 

Za to Amelka jak skowronek. Nie straszne jest dla niej poranne wstawanie.

 

 

Pełna gotowość. Za chwilę ruszamy do szkoły.

 

 

Piosenka przy akompaniamencie gitary. A niżej inne popisy naszej artystki – pełna improwizacja!

 

 

Familijne oglądanie filmów z  popkornem naturalnie. To były wyjątkowo miłe chwile.

 

 

A potem gimnastyczne popisy dziewczynek…

 

 

Chwila relaksu z przewodnikiem.

 

 

W oczekiwaniu na Panów L i I. Za chwilę ruszamy „zdobywać” NY.

 

 

Udane zakupy…

 

 

Nasze wielogodzinne biesiadowania. Przeróżne dania: kiełbaski, żeberka, udka, jagnięcina, szaszłyki, kukurydza no i steki!!!

 

 

 Taneczne popisy Julki.

 

 

Pożegnalny obiad z obiecaną golonką… Ale mimo tych wspaniałości na stole – miny mamy nie tęgie. No cóż – niebawem będziemy musieli się rozstać…

 

 

Jak widać nie było to łatwe pożegnanie…

 

 

Kochani, dziękujemy za wszystko. Teraz będziemy oczekiwać na Was w Polsce.

 

 

Czerwcowy długi weekend nie rozpieścił nas pogodą. A było tyle planów. Wreszcie chcieliśmy dokończyć zaległości w pracach w Tuchomku. Po naszym powrocie z Nowego Jorku trawa wyrosła po kolana. Żeby się z nią uporać trzeba było kosiarką jeździć niby froterką tam i z powrotem kilka razy w jednym miejscu.

 

 

Bartek wyręczył mnie w malowaniu stolika, który czekał od ubiegłego sezonu na swoją kolejkę.  Pomalował go trzema warstwami akrylówki w kolorze bardzo dyskretnej szarości. Jak dobrze wyschnie będzie delikatnie przetarty drobnym papierem ściernym i polakierowany.

 

 

Mimo zimna Olenka na działce bawiła się wyśmienicie. Zabawa na drabinkach była dla niej nie lada atrakcją, zwłaszcza, że rodzice dzielnie jej w tym wtórowali.

 

 

Dalsza część weekendu z konieczności już w domowych pieleszach…

 

 

 

 

26-06-2014

 

Jeszcze raz happy birthday Kochana Jolu!  Te podkładki z walfisch’ami to spóźniony dodatek do urodzinowego prezentu. Niestety nie zdążyłam na czas. Dotrą nieco później wraz z podkładkami Hildowymi dla Twoich restauracyjnych gości.

 

 

Niżej  trochę wspomnień z urodzin majowych i czerwcowych jubilatek spod znaku bliźniąt.

05-06-2014

Sto lat Goga!; Happy birthday Babusiu!

 

 

08-06-2014

Z najlepszymi życzeniami, sto lat Aga!

 

 

Urodzinowy toast!

 

 

d.c. urodzin w oliwskim parku

 

 

To mój zaczarowany ogród!

 

 

30-05-2014

Urodziny Amelki świętowaliśmy w restauracji Dirck the Norseman w Nowym Jorku.

 

 

Jedzonko było pyszne, palce lizać!

 

 

Atmosfera w tej loftowej restauracji była wyjątkowa, kuchnia wyborna, piwo warzone w tradycyjny sposób tu na miejscu (widać na zdjęciu – za szybą), bawiliśmy się wspaniale.

 

 

 Happy birthday Amelko!

 

 

Nasza Kochana, piękna, eteryczna Amelka ma 9 lat!!!

 

 

 

 

 

Governors Island czyli Wyspa Gubernatora jest oddalona zaledwie kilka kilometrów od Manhattanu (niecałe 10 minut promem). Governors ma bardzo ciekawą historię. Z uwagi na strategiczne położenie zawsze była obszarem zmilitaryzowanym pozostającym pod zarządem armii. Jakiś czas temu Governors Island „przeszła do cywila”. Rząd federalny odstąpił ją stanowi Nowy Jork za przysłowiowego jednego dolara. Obecnie otwarta dla publiczności jest idealnym miejscem pozwalającym uciec od zgiełku Nowego Jorku. Miejsce jest naprawdę kuszące. Do dyspozycji gości pozostaje 70 hektarów zieleni. Można więc tu wspaniale odpocząć zwłaszcza w upalne dni. Pikniki, wycieczki rowerowe, wystawy sztuki spektakle i niesamowite widoki na Manhattan i Lady Liberty.

I my tu byliśmy całą ferajną w upalny świąteczny poniedziałek – 26 maja. A wycieczkę tę zawdzięczamy Julce, która była główną inicjatorką wyprawy.

Ponieważ w tym dniu nowojorczycy świętowali, upał lał się z nieba a przejazd promem na Governors był bezpłatny to chętnych było sporo i trzeba było chwilę poczekać na kolejny prom.

 

 

Oczekiwanie na statek umilały – zwłaszcza naszym Panom – piękne widoki (i to nie tylko na Manhattan)

 

 

Można było nieco skrócić sobie czas oczekiwania na pobliskim trawniku, z czego chętnie korzystały dzieci i nasza gimnastyczka Amelka.

 

 

Manhattan widziany z pokładu statku

 

 

 Wyspa Gubernatora pełna zieleni, z której chętnie korzystali przyjezdni odpoczywając na trawie. Jeden wielki piknik!

 

 

Stare piękne drzewa użyczały w ten upalny dzień nieco cienia, z którego korzystaliśmy czekając cierpliwie przed wypożyczalnią rowerów.

 

 

Widok na  Lady Liberty

 

 

i Manhattan

 

 

Wypożyczony przez nas wehikuł pomieścił całą naszą siódemkę. Czasem zwłaszcza pod górkę trzeba było trochę popchać. Była przy tym niezła zabawa.

 

 

A na koniec jeszcze lody dla ochłody. Rysiu oczywiście obowiązkowo czekoladowe.

 

 

Po wycieczce, która każdemu z nas dała nieco w kość (słońce spiekło każdego po trosze) – Pani domu serwowała smakołyki z grila. Była karkówka, biała kiełbaska no i rarytas – kotlety z jagnięciny! Do tego sałatka ziemniaczana i zielenina – pycha!!! Na i oczywiście deser – lody serwowane przez dziewczynki. Biesiadowaliśmy popijając zimne piwo do późnego wieczora.

 

 

 Hamakowy relax Amelki