Sobota i niedziela w Tuchomku zaowocowała taką oto skrzyneczką. Mam nadzieję, że obdarowanej przypadnie do gustu.
Pomalowana bejcą a następnie złotą farbą. Po wyschnięciu przecierki przy pomocy drobnego papieru ściernego. Następnie dyskretne złocenia przy użyciu folii do złoceń. Potem raz jeszcze szlifowanie. Na koniec motywy i kilka warstw bezbarwnego lakieru akrylowego.
Quinoa zawiera 9 esencjonalnych aminokwasów, mnóstwo witamin i minerałów, nie zawiera glutenu, a do tego jest bardzo smaczna i prosta w przygotowaniu!
Kotleciki z kalafiora i quinoa. Wczoraj wypróbowałam – pycha!!! – gorąco polecam.
1 mały kalafior
1/2 szklanki komosy ryżowej
3 łyżki kaszy manny (semolina)
pęczek koperku
4 łyżki posiekanego szczypiorku
5 pomidorów suszonych w oleju
Ugotować komosę ryżową:
Zagotować 1 szklankę wody. Dodać 1 łyżeczkę oliwy z oliwek i osolić do smaku (jak na makaron). Dodać przepłukane i odsączone na sitku ziarna komosy. Gotować na średnim ogniu przez około 15 minut, aż quinoa wchłonie wodę.
Ugotować kalafior uważając aby nie był zbyt miękki. Rozdrobnić kalafiora blenderem (nie dopuścić do powstania puree) – mają być wyczuwalne małe kawałeczki kalafiora.
Posiekać koperek i szczypiorek.
Drobno pokroić osączone z oleju suszone pomidory.
Dokładnie wymieszać: rozdrobnionego kalafiora, ugotowaną i ostudzoną komosę ryżową, posiekany koperek i szczypiorek, suszone pomidorwy, jajo i kaszę manną. Doprawić solą, pieprzem oraz opcjonalnie ulubionymi ziołami.
Z powstałej masy uformować kotleciki i usmażyć na złoto. Podawać gorące prosto z patelni z naturalnym jogurtem.
Tradycyjne kotlety mielone, w którym komosa ryżowa zastępuje bułkę tartą. Smakują zarówno na ciepło jak i na zimno.
1 kg mięsa mielonego (łopatka)
1/2 szklanki komosy ryżowej (quinoa)
1 średnia cebula
1 ząbek czosnku
1 duże jajo
1 łyżeczka ulubionych ziół
sól i pieprz do smaku
Zagotować 1 szklankę wody. Dodać 1 łyżeczkę oliwy z oliwek i osolić do smaku (jak na makaron). Dodać przepłukane i odsączone na sitku ziarna komosy. Gotować na średnim ogniu przez około 15 minut, aż quinoa wchłonie wodę.
Cebulę drobno posiekać i podsmażyć na oliwie. Mięso mielone, wystudzoną komosę ryżową, podsmażoną cebulę, jajo i przeciśnięty przez praskę ząbek czosnku – wymieszać. Doprawić do smaku ziołami, solą i pieprzem. Formować kotlety, obtaczać w mące lub bułce tartej i usmażyć.
Takie pidżama party tyle, że nie u koleżanek a u Babuni i Dziadzi. Było wspaniale! Bajeczka oczywiście obowiązkowo na dużym ekranie, potem pisanie literek i cyferek (długo i bardzo wytrwale) a po skonsumowaniu dwóch omletów z truskawkami i wieczornej toalecie czas do łóżka.
Przed spaniem wspólnie wysłuchałyśmy baśni Królowa Śniegu Hansa Christiana Andersena o losach Gerdy i Kaja. Potem jeszcze trzy piosenki w wykonaniu Babuni, a właściwie dwie i pół, bo w połowie trzeciej Olenka odpłynęła w błogi sen…
Nalewka o niezwykłym aromacie i pięknej barwie.
Kwiaty bzu czarnego bogate są we flawonoidy. Są niezawodnym środkiem w walce z przeziębieniem. Działają moczopędnie i rozkurczowo oraz uszczelniają naczynia włosowate.
50 baldachów kwiatów czarnego bzu
Kwiatostany czarnego bzu pozbawiamy zielonych grubych łodyg. Staramy się obcinać same kwiaty, ponieważ zielone łodyżki mają gorzki posmak.
Po czterech dniach syrop odcedzamy przez gazę i zagotowujemy.
Odstawiamy do przestudzenia. Syrop łączymy z alkoholem, zlewamy do wyparzonych butelek.
Odstawiamy na minimum 5-6 tygodni.
Po tym czasie filtrujemy przez filtr do kawy, dodajemy sok z limonek i rozlewamy do butelek. Nalewka powinna jeszcze odstać kolejny miesiąc w ciemnym i chłodnym miejscu, aby uzyskać idealny aromat.
W tym roku dżem truskawkowy z dodatkiem rabarbaru, agrestu i płatków dzikiej róży. Rabarbar i agrest dla uzyskania odpowiedniej kwasowości, natomiast róża dla barwy i aromatu.
Truskawki, pokrojony rabarbar, agrest, różę i cukier włożyć do garnka i zagotować. Gotować kilka godzin, aż dżem zgęstnieje. Uważać aby się nie przypalił! Ja gotuję około godziny jednego dnia i następnego także godzinę. Jeśli po tym czasie dżem ma odpowiednią konsystencję – gorący wkładam do wyparzonych słoików, zakręcam, odwracam do góry dnem aby się dobrze zamknęły.
Konfitura a właściwie sorbet z płatków dzikiej róży ucierany na zimno, ma bardzo wyrazisty smak i aromat. Tylko jeden gatunek róży nadaje się do tego celu. Jest to róża pomarszczona popularnie zwana cukrową ze względu na słodki intensywny zapach i jadalne płatki.
Rośnie na mojej działce, nieskażona spalinami, urzeka swym zapachem i kolorem.
A oto nasze niedzielne zbiory, z których już powstała aromatyczna konfitura. Jej wykonanie jest bardzo proste, ale niestety zabiera trochę czasu.
Konfitura wzbogaca smak ciast i wypieków. Idealnie smakuje połączona z dżemem jako nadzienie do pączków.
Po zebraniu płatków należy z każdego usunąć białą podstawę, która nadaje konfiturze gorzki smak. Ja robię to za pomocą nożyczek.
– płatki róży
– cukier
– sok z cytryny lub kwasek cytrynowy – u mnie cytryna
Płatki po usunięciu białych końcówek należy zważyć i zasypać dwa razy większą (wagowo) ilością cukru. Można dać cukier puder – ja daję zawsze cukier. Dodać sok z cytryny i ucierać w makutrze do momentu aż cukier się rozetrze i przestanie chrzęścić.
Następnie przełożyć do wyparzonych słoiczków. Nie pasteryzować, cukier utrwala wystarczająco. Ja dla pewności słoiczki z konfiturą różaną przechowuję w lodówce.
Zamiast ucierać w makutrze można sobie ułatwić pracę i użyć do tego celu blendera.
Leśny mech to zielone ciasto, które swoją barwę zawdzięcza szpinakowi. Upiekłam go Agnieszcze na urodziny głównie z uwagi na jego oryginalny wygląd. Po zdegustowaniu okazało się, że jest równie smaczne co efektowne. Dlatego polecam, tym bardziej, że przepis jest prosty.
Składniki na tortownicę o średnicy 23 cm
1 opakowanie mrożonego rozdrobnionego szpinaku (450 g)
1 i 1/3 szklanki cukru
3 jajka
1 szklanka oleju
2 szklanki mąki krupczatki
3 łyżeczki proszku do pieczenia
2 łyżki soku z cytryny
skórka otarta z cytryny
Szpinak rozmrozić, odsączyć na sitku, a następnie dokładnie odcisnąć z nadmiaru wody. Utrzeć mikserem jaja z cukrem. Do utartych jaj dodawać małym strumieniem olej – stale miksując. Dodać mąkę z proszkiem do pieczenia i miksować do połączenia składników. Na koniec dodać szpinak, sok i skórkę z cytryny. Dokładnie za pomocą miksera połączyć wszystkie składniki.
Ciasto przełożyć do tortownicy o średnicy 23 cm wyłożonej uprzednio papierem do pieczenia (sam spód). Piec w temperaturze 180 stopni C przez około 1 godzinę do „suchego patyczka”.
Ciasto urośnie z górką, którą po wystudzeniu – odciąć. Odcietą część ciasta pokruszyć a okruchy zachować do dekoracji.
Masa:
Wszystkie składniki powinny być schłodzone.
Śmietanę ubijamy. Dodajemy serek mascarpone i dalej ubijamy do połączenia składników. Na koniec dodajemy wanilię lub sok z cytryny. Dokładnie mieszamy.
Do dekoracji:
świeże truskawki lub inne owoce np.: owoce granatu, borówki amerykańskiej, jeżyny, maliny
Posmarować kremem śmietankowym blat ciasta.
Wierzch ciasta posypać okruchami dla uzyskania efektu mchu.
Udekorować owocami. Wstawić co najmniej na 2 godziny do lodówki.
Jeszcze wspomnień kilka z podróży do Kanady.
Poniżej galeria obrazów autorstwa Kay’i. Pierwszy z lewej – to portret Babci Danusi a dalsze – czyżby fascynacja Monetem?, Van Goghiem?, Degas?
Koniec wakacji. Rozpoczął się nowy rok szkolny. Kaya była z tego powodu bardzo szczęśliwa. Zaprosiła nas na inaugurację roku szkolnego. Mieliśmy okazję zobaczyć jej szkołę, panią dyrektor, nauczycieli i księdza. Cała szkolna brać prezentowała się znakomicie. Kaya z ogromną radością przyjęła wiadomość, że jej nowym nauczycielem będzie Pan Pasta, ale była bardzo rozczarowana i smutna z powodu odejscia jej ulubionego księdza.
Odwiedziliśmy kilkakrotnie Office Jacka. Rano zawoziliśmy Kay’ę do szkoły, potem do Jacka na espresso i na zakupy.
Wracając z zakupów mijaliśmy gimnazjum, do którego Kaya uczęszczać będzie po ukończeniu szkoły podstawowej.
Na prawo, w górę i już jesteśmy w domu…
Spotkanie z przyjaciółmi Jacków. To był wspaniały sobotni wieczór.
Przekąski przygotowałyśmy z Mariolką i Danusią, a ta pyszna drożdżówka ze śliwkami i kruszonką to dzieło Zbyszka!
Kiedy słońce zaszło rozmowy przeniosły się do salonu…
Na co się zdecydować? Trudny wybór…
Smaku tego tortu nie sposób zapomnieć…
Biesiadowanie trwało do późna…
A następnego dnia wspólnie ze Zbyszkami wypiliśmy pożegnalnego szampana…
Wakacje o jakich można tylko pomarzyć stały się rzeczywistością. Jeszcze raz dziękujemy za ciepłe rodzinne przyjęcie i możliwość spędzenia z Wami tylu wspaniałych dni.
Pożegnania nie są łatwe, zwłaszcza jak ma się tak wrażliwą duszę jak Kaya. Nam też nie było lekko i musieliśmy ukradkiem ocierać łzy.
A tu już na lotnisku. Ten oto niezwykły pasażer już odprawiony leciał razem z nami do Toronto.
Ostatnie spojrzenie na lotnisko już z pokładu samolotu…
Kilka wspaniałych widoków z lotu ptaka
Zbliżamy się do Toronto
Na lotnisku w Toronto
A po powrocie pierwsze kroki do Olenki z torbą upominków. Radość była obopólna!
Jeszcze jeden wypad do Vancouver z Jackiem w ostatni piątek naszego pobytu w Kanadzie.
Centrum Vancouver zrobiło na nas bardzo dobre wrażenie. Ustawione blisko siebie stalowo-szklane drapacze chmur nie przytłaczają. Może dzieje się tak za sprawą zachowanych starych willi ukrytych między siedzibami wielkich korporacji albo otaczających miasto gór, które sprawiają, że natura wkrada się w tętniące miejskie życie, lub skwerów z trawnikami i ławkami, które spotkać można co kilka przecznic i wielu posadzonych drzew, wśród których królują klony.
Najbardziej charakterystyczny budynek w Vancouver – Canada Place – wielka budowla z ogromnymi białymi, strzelistymi dachami imitującymi żagle statków – góruje nad zatoką Burrard Inlet.
Wybudowana na Expo’86 Canada Place jest dziś siedzibą Vancouver’s World Trade Centre i hotelu Pacific Vancouver.
hotel Pacific Vancouver
widok z hotelu
Tu także znajduje się przystań dla statków Pacific Coast, które płyną na Alaskę i długi skwer z ławkami, gdzie można odpocząć patrząc na startujące i lądujące wodoloty. Małe samoloty bez przerwy kursują między Vancouver a stolicą stanu British Columbia – Victorią.
Obiektem wartym zobaczenia w starej części miasta jest wygrywający melodie Zegar Parowy (Steam Clock). Jedyny na świecie zegar parowy dymi i posapując pyrkocze niczym czajnik, buczy godziny, wygwizduje kwadranse i wygrywa melodie.
Gastown, stara dzielnica Vancouver
Dzielnica Chińska położona bardzo blisko Gastown. W Vancouver jest dużo azjatów, szczególnie chińczyków. Przybyli oni wraz z budową kolei w Kanadzie i dziś stanowią 30 % populacji całej aglomeracji miasta Vancouver. Tu znajduje się największa Chinatown w Kanadzie i trzecia co do wielkości w Ameryce Północnej.
Znicz olimpijski znajduje się nad samą wodą w okolicy Coal Harbour. Jego konstrukcję – tradycyjny stos ogniskowy – tworzą cztery potężne pale zbudowane z zielonego szkła. Na ich przecięciu wyrasta piąty element, z którego wzbija sie najwyższy płomień.
Lunch w restauracji przy zniczu olimpijskim
